Tbilisi is dus het startpunt van onze Sponsorfietstocht en ook van de verkenningstocht die ik met Geertje aan het maken ben. Ooit van Tbilisi gehoord v'o'or de Georgisch-Russische oorlog? Ja, misschien van de Rozenrevolutie die Saakasjvili aan de macht bracht. Maar hoeveel meer is Tbilisi, als je hetzelf gaat zien?

Heel veel meer! Klein Parijs zou je het kunnen noemen, maar dan welKlein Parijs tussen heuvels en besneeuwde bergen. De Mtkvari-rivier komt door een ravijn aangestormd en boven op de kliffen is Tbilisi gebouwd, 15 eeuwen geleden, vredig, bevallig en mooi.

De Georgische Champs Elysee munt uit op het Plein van de Vrede, waar we in het midden - boven op een 30 meter hoge zuil - zien hoe een fiere gouden St. George (Joris) de draak verslaat, Met zijn gouden speer doorboort hij het hart van de draak. Een echte Colomb de Triomphe.

Verderop zien we, achteloos langs de weg, een dolle beeldengroep: een stuk of tien uitbundige Georgiers dansen en springen op z'n Breugheliaans in de rondte - waarbij een van de vrouwen eens stevig in de billen wordt gepakt. Ook dat is Georgie. Levenslustig en gepassioneerd.

Maar ook heelreligieus. We beklimmen de heuvel waarop een burchtruine staat. Maar liefst 16 kerktorens tellen we om ons heen. Bij elke kerk zien we iedereen3 x een kruis slaan bij het passeren en in het weekend staan de kerken bol van de mensen, vooral ook jonge mensen. Mooie byzantijnse kerken zijn het, vol met prachtige fresco's op alle muren. Over dit kleurrijk geheel werd in sommige kerkeneen spierwitte kalklaag gesmeerd, omdat de Russen nu eenmaal meerhieldenvan iconen. Maar na de onafhankelijkheid van Georgie ontroeren ze weer de toeschouwer- expressieve, levendige taferelen uit de bijbel.

Over Russen gesproken, die vielen in 1921 Georgie binnen, ompas 70 jaar later weer te vertrekken. Vanuit de hele Sovjet-Unie kwamen mensen naar Tbilisi, de heerlijke stad aan de overkant van de Kaukasus. Russisch was de voertaal van de mensen die het te zeggen hadden en alle teksten stonden in het Russisch. Niets daarvan vind jenu terug. Alles staat intwee talen: in het wonderlijk krullendeGeorgische schriften in het Engels. Dat laatste wordt echter nog maar mondjesmaat gesproken of heel gebrekkig.

Criminaliteit? Die is sinds Saakashvili met wortel en al uitgeroeid. Tot laat in de nacht lopen vrouwen zonder enige angst door de straten. Het is er veilig. Ook de corruptie is aangepakt. Het hele politiekorps vervangen door goed opgeleide mensen. Dat vindt iedereenDE grote verdienste van Saakashvili, hoe ze ook verder over hem denken..

Kunst bloeit in Tbilisi als bloemkolenin een moestuin. We tellen16 theaters in de stad, een schitterende opera in moorse stijl en mooie, volledig gerestaureerdeArt Nouveau-gebouwen. En die lelijke sovjet-woonblokken? Die staan allemaal in de buitenwijken. Het centrum is zoals het altijd was: historisch en knus -geen enkel gebouw hoger dan 3 verdiepingen. Behalve die kerken dan. Kinderkopjesstraten lopen nog schuin omhoog. Ook smalle steegjes, waarvan we moeten zeggen, dat de woonhuizenwel iets meer dan een opknapbeurt nodig hebben. Daar wonen de oude mensen die van een minimaal pensioentje moeten leven. Armoede tiert nog welig.

Al met al vinden we Tblisi - ondanks die vreemd klinkende naam en de voor ons onbegrijpelijke taal - een echte Europese stad. En zo voelen de Georgischers, die wij spraken, het ook. Hun buren - Turken, Armenen, Azeri's enRussen - staan verder van hun af dan Italianen, Fransen en Nederlanders. Als je zegt dat je uit Nederland komt, flikkeren hun ogen op. Aaah! Hollandia! Maar het meest verbonden voelen ze zich met de Polen, ook zo diepgelovig (orthodox of katholiek, dat maakt niet zoveeluit), ook in de geschiedenis zo vaak onderdrukt (net als in Georgie: door Turken, Perzen , Mongolen en Russen) en ook zo door en door trots op hun land. Hoe vaak de mensen die wij spraken het over de vliegramp bij Katyn hadden, is niet te tellen. En iedereen weet zeker dat die Poetin daar achter zit.

Tbilisi, ooit gelegen aan de Zijderoute, 15 eeuwen oud, nu met 1,5 miljoen inwoners de grootste stad en het hart van de Kaukasus, en ook de mooiste. Voorwaar, een prachtige startplaats voor onze Sponsorfietstocht!